دانشجويان سوسياليست

برگزاری مراسم گرامیداشت روز دانشجو در تبریز

مراسم ویژه ی روز دانش‌جو از طرف کانون وحدت دانش‌جویان دانش‌گاه آزاد تبریز یک‌شنبه ی هفته ی گذشته در آمفی تئاتر شهریار مجتمع دانش‌گاه برگزار شد. این برنامه در سالنی مملو از دانش‌جو و با سخن‌رانی سه فعال دانش‌جویی (از تهران، مشهد و تبریز) آغاز شد که هر کدام سعی کردند از جنبه ی مشخصی به جنبش دانش‌جویی و واقعیت‌های پیش روی آن بپردازند. ابتدا «بهرام رحیمی» دانش‌جوی اسبق دانش‌گاه رجایی تهران که هم اکنون در زمینه‌های اجتماعی فعالیت می‌کند با موضوع «درآمدی بر آسیب‌شناسی رابطه دانش‌گاه و جامعه» صحبت کرد. وی با بررسی این مطلب که جریان دانش‌جویی در زمان قدرت گرفتن اصلاحات به عنوان یک شبه حزب عمل کرد و فعالیت دانش‌جویی به جای معطوف شدن به سمت مردم در مقام تعامل کننده با قدرت سیاسی ظاهر شد بحث خود را حول الگوهای نزدیک شدن به بدنه ی جامعه و همراه شدن با مردم به جای همراه شدن با بخشی از حاکمیت ارائه کرد. پس از آن «سلمان شاملو» از فعالین دانش‌جویی دانش‌گاه علامه تهران با اشاره به نشانه‌های عینی ظهور جنبش زنان در جامعه در مورد ضرورت درک نقاط اشتراک فعالیت‌های اجتماعی و دانش‌جویی بحث اهمیت پیوند جنبش زنان با جنبش دانش‌جویی را به پیش کشید و پس از او «امین زرگرنژاد» از فعالین دانش‌جویی تبریز در سخنان خود به اضمحلال پروژه ی روشن‌فکری دینی از اویل دهه هشتاد در دانش‌گاه پرداخت و با اشاره به ظهور آلترناتیو های مختلف و البته متفاوت در تهران و شهرستان‌ها در این زمینه به صحبت پرداخت که چه‌گونه در ورای ظهور گفت‌مان‌هایی نظیر تضاد سنت و مدرنیته، تضاد طبقاتی، تضاد قومی و تضاد جنسیتی، ضمن اهمیت مجزای هر یک از این موارد در تحلیل نهایی عاملیت اصلی با تضاد طبقاتی‌ست.

پس از اتمام صحبت‌های فعالین دانش‌جویی تا فاصله بخش پرسش و پاسخ کلیپ "Another Brick In The Wall" از گروه پینک فلوید برای دانش‌جویان پخش شد.

جلسه ی پرسش و پاسخ اما محل چالش‌های بسیار بود. برخی از دانش‌جویان محتوای سخنان این سه فعال دانش‌جویی را به چالش کشیدند و برخی نیز با محتوای سخنان هم‌راهی و در تکمیل آن سخن گفتند و برخی دیگر نیز مباحث دیگر و البته مهمی را مطرح کردند. کلیت جنبش دانش‌جویی، سرکوب فعالین اجتماعی و دانش‌جویی، فمینیسم، اصلاحات، سوسیالیسم، حقوق قومیت‌ها، ناسیونالیسم، ۱۸ تیر کوی دانش‌گاه تهران و ۲۰ تیر دانش‌گاه تبریز، قتل‌های زنجیره‌ای و البته یاد آوری بسیاری از وقایع مبهم تاریخی بخش عمده ی حرف‌های مکتوب و شفاهی دانش‌جویان شرکت‌کننده بود. این مراسم که بارها تا آستانه ی تشنج پیش رفت حدود ۴ ساعت به طول انجامید.